Jalan-jalan, προς την Παντοπία

"Εφαρμόζω για την επιτυχία μου τη στρατηγική της δημιουργίας φίλων και ιδιαίτερα τη μετουσίωση της αντιπαλότητας σε καθημερινή βάση. Δεν βλέπω την Πολεμική Τέχνη ως ένα ματς μηδενικού αθροίσματος, όπου η μία πλευρά πρέπει να χάνει, με φθορές, πόνο και βλάβη για να κερδίζει η άλλη. Κάθε μέρα είναι μια σημαντική ευκαιρία να λαμβάνει σάρκα και οστά η αρχή του να βγαίνουμε μαζί πετυχημένοι. Jalan-jalan!

Είχαμε τις διαφωνίες μας χθες και θα τις έχουμε και σήμερα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να βρει τον τόπο του ο καθένας. Υπάρχουν πολλά θέματα στα οποία μπορούμε να επιτυγχάνουμε διαρκώς συνεργία. Εύχομαι η σκέψη αυτή να συμβάλει στο άνοιγμα ενός νέου τόπου για τις αυθεντικές ιδιότητες κάθε ανθρώπου με συνέπεια την παντοπία για την ανθρωπότητα."

A general theory of human relationships

I recently watched two famous experts on the functioning of the mind in conversation. One is developing a comprehensive theory of relationships based on data we have from behavioral biology. The other listens carefully. One knows what the other is able to understand without the gravy train and lots of words. It's the bit that's billable. Human nature. Sooner or later everyone is faced with the effects and consequences of human nature. Here Robert Sapolsky, American neuroendocrinologist, professor of biology, neuroscience, and neurosurgery at Stanford University, researcher and author, begins to describe to Jordan Peterson, Canadian psychology professor, clinical psychologist, YouTuber and author of three books, a relationship game like a behavioral game. No one other than the two of them knows what's really going on between them, no one else witnesses the reality of the relationship between the two. You can, Sapolsky says, start a game with cooperation or you can stab the other person. It proves that if the rounds continue you will eventually stab each other, so the perfectly reasonable one either stabs the other directly or refuses to play games with the other...
The common man cannot maintain cooperation without deception, ramming or dependence. At best we can say that one teaches the other his weaknesses. But when all the lessons are completed for one, what remains?
Look for it, study it, find it!

The thesis here is that there is no real cooperation until both have completed the lessons of self-knowledge. Especially, after those around them have taken all their lessons and they themselves survive any 'interception'. After the illusions and delusions that manifest in love are dispelled.
Why can't love manifest before? Except excitement and disappointment. Addiction and compulsion. Because love is the self-revolution of self-knowledge. The quantum leap of human evolution. Via dolorosa, crucifixion and resurrection.

Ο άνθρωπος αναπτύσσεται μέσα από το ταξίδι της προσπάθειας, ποτέ πριν

«Ο άνθρωπος βελτιώνεται με το θάρρος του καθώς ακολουθεί το δρόμο του. Αν περιμένει να βελτιωθεί προτού πάρει μια απόφαση, δεν θα προχωρήσει ποτέ».

Επειδή ο άνθρωπος βελτιώνεται με στοιχεία από το άγνωστο. Είναι σαν να έχει θρεπτικά συστατικά το άγνωστο. Το άγνωστο είναι εκεί που δεν έχεις πατήσει ποτέ πριν. Γιαυτό λέμε πολύ σοφά πως ο άνθρωπος  αναπτύσσεται. "Ανά" προς τα πάνω δηλαδή. Το άλλο του συνθετικό στην ανάπτυξή του είναι η πτυχή. Ο άνθρωπος έχει πολλές πτυχές, πιέτες δηλαδή, που καλύπτονται μέσα στα τωρινά του όρια. Τα όριά του είναι το γνωστό. Τα ίδια και τα ίδια. Αυτή η επανάληψη λειτουργεί σαν μια κεντρομόλος δύναμη που κρατάει τον άνθρωπο συμπαγή. Όπως η βαρύτητα της γης δεν αφήνει το μήλο να ανέβει προς τα πάνω. Το φύλλο. Τη βροχή. Το πουλί που θα κουραστεί να πετάει. Τον άνθρωπο που δεν έχει λόγο να πάει παραέξω. Αλλά και το βρέφος. Όλα τα μαζεύει η γη μέσα της και τα καταπίνει όταν πάψουν να έχουν λόγο ύπαρξης. Το βρέφος όμως θέλει να ζήσει και καταλαβαίνει ενστικτωδώς πως πρέπει πρώτα να αντισταθεί σε αυτό που το τραβάει προς τα κάτω. Τελικά από αυτό αντλεί ενέργεια, δυναμώνει, ενεργοποιείται και ξεδιπλώνει τις πτυχές του, τη μια μετα την άλλη. Τα ενδιαφέροντα, τις επιθυμίες, τα όνειρα, τα ταλέντα αλλά και τις δυσκολίες, τις ανάγκες και τα προβλήματά του. Έτσι αναπτύσσεται ο άνθρωπος. Που θα πει μεγαλώνει. Όταν σταματήσει ο άνθρωπος για οποιονδήποτε λόγο να αναπτύσσεται, σε οποιαδήποτε ηλικία και περίσταση, τότε μαραίνεται και πέφτει στη γη. Που τον αγκαλιάζει και τον καταβροχθίζει. Το ανάποδο του "ανά" είναι το "κατά". Όπως λέμε καταπίνω. Καταλήγω. Καταστροφή. Κατηφόρα. Ο σκοπός του ανθρώπου μοιάζει με μια όμορφη, ανηφορική περιπέτεια. Περιπέτεια θα πει συνάντηση με το άγνωστο. Το άγνωστο έχει τα θρεπτικά συστατικά για να αναπτυχθεί ο άνθρωπος.

reverse-engineering

It is inevitable that the description of the world fit Pantopia because of the way any carefully examined life will conclude its premises.

Η ύστατη ειρήνη της Παντοπίας

Η Αρχή της Ειρήνης είναι συναφής με την ειλικρινή επικοινωνία ανάμεσα στους ανθρώπους, όπου ο καθένας μπορεί να μιλήσει με απόλυτη ειλικρίνεια στον άλλον.

Για να υπάρχει ειλικρινής επικοινωνία, οι άνθρωποι θα πρέπει να φτάσουν σε επίπεδα σωματοψυχικής ενέργειας που θα τους επιτρέπουν να αντιληφθούν όσα κρύβουν σε όλη τους τη ζωή και όσα παραποιούν ή διαστρεβλώνουν σκόπιμα. Με τα οποία δυσκολεύουν την ζωή τους και την ζωή όλων γύρω τους που επιδιώκουν ανιδιοτελή επαφή. 

Όταν αντιστρέψεις ή αναιρέσεις αυτά τα μοτίβα ανθυγιεινά βολικής παραποίησης και διαστρέβλωσης για να μην νιώθεις τον πόνο και την θλίψη μιας ζωής χωρίς νοημα, τότε θα ανακτήσεις τον φυσικό τρόπο της παιδικής αντίληψης χωρίς φίλτρα και παρεμβολές. Αυτή είναι η ζωντανή αλήθεια και όχι το παρασκευασμένο περιεχόμενο της συσκευασίας με την ετικέτα "αλήθεια", που διακομίζουν οι βιομηχανίες αλήθειας στα δίκτυα μαζικοποίησης. 

Όταν είσαι έτοιμη να δώσεις στον εαυτό σου την εξουσιοδότηση να το κάνεις αυτό, αφού πρώτα όλα τα άσχημα πράγματα που φοβάσαι καταλαγιάσουν, καταρχάς θα διευκολύνεις τη ζωή σου, θα εξοικονομήσεις όλη αυτή την δεσμευμένη ενέργεια και θα αποκομήσεις την συσσωρευμένη γνώση από την συνειδητοποίηση των προκατασκευασμένων ψυχοτρόπων μοτίβων σκέψης και συναισθήματος. Αυτά είναι τα μοτίβα που συνθέτουν κάθε εικονική πραγματικότητα που χωρίζει σήμερα και ανά τις περιόδους της ιστορίας τους ανθρώπους σε αντίπαλες ομάδες ιδεοληπτικών συμφερόντων. Αποκαλύπτοντας το εκάστοτε υποκείμενο σύστημα από εικασίες και προκαταλήψεις που διαμορφώνουν κάθε τοπικό κοινωνικό πλαίσιο, υπνωτικού ιδεαλισμού που κάνει τους ανθρώπους περήφανους, εύθικτους, καχύποπτους και ευέξαπτους.

Όταν θα είσαι έτοιμος να εξουσιοδοτήσεις τον εαυτό σου να απελευθερωθεί από τις πάγιες αντιλήψεις, θα αποκτήσεις για πρώτη φορά πρόσβαση στον προφανή κοσμικό ιστό και σε ένα πλέγμα ασύλληπτης ενέργειας κι εναλλακτικών τρόπων υγιούς ζωής. Αυτός είναι ο συμπαντικός αδιανόητα προφανής υπερνούς που έχει επιτρέψει στην ανθρώπινη συνείδηση να υπάρχει, στην ατομική πρόθεση και σε κάθε επιθυμία για προσέγγιση στα προσωπικά όνειρα και στα συλλογικά οράματα των ανθρώπων. Είναι αδύνατο να ξεπεράσουμε το πανταχού παρόν πλέγμα συνοχής και ολιστικής αντίληψης με οποιαδήποτε ηλεκτρονικά γκάτζετ μέσω της εμπειρίας του ανταγωνισμού και του πνεύματος της κερδοφορίας. 

Αφού δεις σε λίγο τι είναι ικανή να κάνει αυτή η τεχνητή νοημοσύνη αναλογίσου για μια στιγμή τι είναι σε θέση να διαμορφώνει το Σύμπαν, ώστε να φτάσεις στο σημείο να μπορείς να θέτεις το συμπαντικό πλέγμα ζωτικής ενέργειας και υπερβατικής αντίληψης στην υπηρεσία των αναγκών και των επιθυμιών σου.

Ω, τί συναρπαστική εποχή έρχεται!

Απλά σταμάτα να κρύβεσαι και να λες ψέματα στον εαυτό σου και στους άλλους. Αντάλλαζε την προοπτική της αντίληψής σου ειλικρινά και ισότιμα με αυτές των άλλων που είναι διατεθειμένοι να κάνουν το ίδιο. Θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τις ψευδαισθήσεις και αυταπάτες σου για την πραγματικότητα. Τόλμησε να ατενίσεις πέρα από τα δεδομένα μοτίβα σκέψης χωρίς να υποπέσεις στη παγίδα των unisex, one-size-fits-all μοντέλων. Συνέχισε να πειραματίζεσαι χαρούμενα με τη αντίληψή σου και βιώσε τη μαγεία της μεταμόρφωσης. Υπάρχει άπλετος χώρος για την ελευθερία της αυτοποιητικής αυτογνωσίας του καθένα που εκφράζει αυτό που αντιλαμβάνεται. Και για την χαρά της αλληλεπίδρασης από τον τοποθεσία της εξέλιξης του καθένα μας. Κατέστησε το σώμα σου Ναό της εκστατικής χαράς του Πνεύματος της Ακεραιότητας. 

Αυτό θα πει Παντοπία.

Επανίδρυση

Κάθε οργανισμός ή οργάνωση, κάθε κράτος και κάθε κοινωνία για να δουλεύει καλά πρέπει να είναι οργανωμένη σωστά. Ο καθένας όπως σε κάθε οικογένεια πρέπει προστατεύεται και να εποπτεύεται από ένα άτομο που είναι αξιόπιστο και έχει υψηλά πρότυπα.

Χωρίς ισχυρή εποπτεία, υπάρχει η πιθανότητα ανεπαρκούς ποιοτικού ελέγχου, ανεπαρκούς εκπαίδευσης και ανεπαρκούς εκτίμησης της αξίας της εξαιρετικής εργασίας και συνεισφοράς του καθενός σε κάθε τομέα και πτυχή της οργάνωσης ή της κοινωνίας. Ποτέ μην εμπιστεύεστε τους ανθρώπους που δεν είναι υπόλογοι σε απόλυτη διαφάνεια ότι θα κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Γι αυτό και η έννοια της πετυχημένης οικογένειας, μιας οργάνωσης ή της υγιούς κοινωνίας ξεκινάει με τουλάχιστον ένα άτομο ή ένα αρμονικό ζευγάρι, τον ιδρυτή της, που ήδη πληρεί τα παραπάνω αυστηρά κριτήρια, που εισάγει τις αρχές, τις αξίες και τα πολιτιστικά πρότυπα του βίου που διάγει -ως Θησέας ή Καποδίστριας- και σιγά-σιγά προσπαθεί να μεταδώσει ή να μεταλαμπαδιάσει το φως της συνείδησης σε κάθε όργανο, κάθε μέλος ή κάθε πολίτη μέσα από θεσμούς που σταδιακά και βαθμιαία αφυπνίζουν τον έναν μετά τον άλλο όλα τα κύτταρα. Στην αρχή τα πράγματα όμως είναι πολύ δύσκολα. Γιατί η ίδρυση ή επανίδρυση κράτους είναι ένας αγώνας, μοιάζει με μια σειρά μαχών για να μπει το καλό, το φως, η αλήθεια στα τσιμεντένια ή πέτρινα οχυρά όπου οι άνθρωποι έχουν συνηθίσει να ζουν στο σκοτάδι. Και αυτοί οι άνθρωποι είναι ευαίσθητοι στο φως. 

My D-Day

In my life for complex personal reasons quiet honestly I couldn't fit in my life. Not at school, not at home, not in the world around me. So, from an early age I had to make up my mind, if I was going to fit in an chop myself or try to find a way or rather a way of ways to introduce myself or even introduce my way of living and have people accepting me the way I am. But first I had to discover who, how, why, what I really am and then decide what exactly I'm gong to do about it. It took many decades, 3 decades I even spent away from home, from my country, my people, my childhood memorized customs, places, friends, sounds, smells, ... impressions reinforcement.
Until I found my way of dealing with things and being ok with myself. Then I came back home to test the results of my transformation in dealing with what was hurting me so much that I didn't feel like living my life but rather living in reality show of endless episodes mostly written, directed, and put into scene by other voices, without ever getting to meet the source.

So only when I return home or when I went home as I prefer to call it cause I was not the same person who left this unnatural environment, this cultural landscape, this reality bubble, this life in a glass bowl deprived from meaning, I started realising what exactly had happened to me and what is the difference between my authentic self and my well trained self among all these professional cultural actors. The funny thing is that in Greek the art of acting is called hypocritisy, just a syllable away from hypocrisy. So it's not too far-fetched to call the people, stuck in there cultural bubble for thousands of years without being able to even prove its practicality in real life any more as an effective and efficient educational system for the real world, hypocrites.
Becoming aware and conscious of these facts made me want to conceptualize me observations and experiences. I found that my system is the triangulation of the lifetime thought, the philosophies of three distinct people. Elio d'Anna, Ray Dalio and John Demartini. So I could go on calling it My D-Day, the operation to end the cultural world war on my psyche.

Trust your transformational path, when honestly expressing yourself!