Είναι απαραίτητο να διαστρεβλώσουμε την ιστορία και να την κάνουμε να φαίνεται σαν να έκαναν οι Μεγάλοι Άνδρες όλα όσα αποτελούν μέρος του τρόπου με τον οποίο διδάσκεις στους ανθρώπους ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, είναι αβοήθητοι, απλώς πρέπει να περιμένουν να έρθει κάποιος Μεγάλος Άνδρας και να το κάνει για αυτούς.
~Νόαμ Τσόμσκι
Στο "αφήγημα" που στηρίζει κάθε τοπικό πολιτισμό όπως και κάθε ευρύτερη πολιτισμική αυτοκρατορία ανήκουν ορισμένες θεμελιώδης αρχές, οι οποίες είναι και ο λόγος που οδηγούμαστε σε συγκρούσεις γιατί διατηρούμε μια εσωτερική σύγκρουση ζωντανή μέσα σε κάθε πλοκή που σχετίζεται με το σενάριο, το αφήγημα. Ουσιαστικά είναι κάποια μορφή ιδεαλισμού και εξιδανίκευσης που μάλλον είναι απαραίτητη για να τραβήξει τη προσοχή της ανθρώπινης φύσης, για να αναπτυχθεί στα πρώτα στάδια.
Η ιστορία, για παράδειγμα, δεν είναι ένα επιστημονικό άρθρο ή μια ανάλυση για εκπαιδευμένους ειδικούς που θέλουν να επεκτείνουν τα όρια της γνώσης τους. Η ιστορία όπως γράφεται είναι αφήγημα, καλούπι, που καθορίζει τα πνευματικά όρια κάθε τοπικού "Βασιλείου" και κάθε "Αυτοκρατορίας". Είναι, τεχνικά και ψυχολογικά, ένα δόγμα που ανατροφοδοτεί την ύπαρξη των θεσμών που ορίζουν τον κάθε Τόπο. Μικρό η Μεγάλο.
Μέχρι σήμερα η Ιστορία μας διδάσκει πως όλα οφείλονται στην διάνοια και στη δύναμη Μεγάλων Ανδρών –που κάνουν τη "βρώμικη δουλειά"– για να μπορούν οι υπόλοιποι να ζουν σε σχετική ειρήνη, να μην προβληματίζονται ιδιαίτερα αλλά να επικεντρώνονται στη ζωή και στη δουλειά τους σχετικά με την επιβίωση.
Η σχέση όμως του κάθε Αφηγήματος με την Αλήθεια είναι η σχέση ψευδαισθήσεων και αυταπάτης με την πραγματικότητα.
Οπότε, η μετάφραση της Ιστορίας είναι ένα παράδοξο. Πως όσοι γράφονται σε αυτήν ή 'γράφουν' ιστορία είναι κάποιοι που βγήκαν από τα καλούπια της ιστορίας και ασχολήθηκαν σε κάποιο βαθμό με την πραγματικότητα. Ενώ οι υπόλοιποι περιμένουν τους Μεγάλους Άνδρες ή τις Γυναίκες, σε κάποιο βαθμό πλέον, να καθορίσουν τις πλευρές της ιστορίας.
Ο κάθε πολιτισμός δεν είναι το τελικό αποτέλεσμα της εξέλιξης του ανθρώπου όσο κι αξιδανικεύεται αλλά η αρχή, η γένεση. Είναι το φυτώριο πνευματικής ανάπτυξης για να ξεπερνάει ο άνθρωπος το στάδιο του ζώου που ζει αποκλειστικά με βάση ορμές και ένστικτα.
Οι αφηγήσεις, το αφήγημα, η γλώσσα, ο λόγος, η επικοινωνία και η αλληλεπίδραση για να ικανοποιηθούν οι ανάγκες και οι επιθυμίες ελέγχοντας τις παρορμήσεις της ανθρώπινης φύσης είναι ο μηχανισμός που έφερε τον άνθρωπο μέχρι εδώ.
Εδώ και εκατό χρόνια, εδώ και 50 χρόνια, εδώ και 25 χρόνια, εδώ και 12 χρόνια, εδώ 6 χρόνια, μέσα στα επόμενα τρία χρόνια θα εκτιναχθούμε στο επόμενο στάδιο αναπτύξης λόγω των ισχυρών εργαλείων που έχουμε στην διάθεσή μας για την επεξεργασία και την διάδοση αφηγήματος, καλούπια μοτίβων σκέψης και συμπεριφοράς.
Άλλο είναι μια άλλη μεγάλη ιστορία με την οποία θα ασχοληθούμε στη συνέχεια...
