Γιατί δεν μας περνάει απ το μυαλό να γίνουμε εμείς τα νέα πρότυπα; Σε δύσκολες στιγμές ν ακολουθούμε νοερά τα δικά μας πρότυπα αλλά να ζητάμε να τα φτάσουμε και να τα ξεπεράσουμε. Συνταγές έχουμε πολλές. Εγώ για βίβλο χρησιμοποιώ την Οδύσσεια. Όχι πως δεν μου κάνει κι η αλλη αλλά λέω να μην σοκάρω... Ποιός είναι διατεθημένος να βγει στο πηγαιμό για την Ιθάκη; Ποιος θα έσωζε τον Κολοκοτρώνη, τον Αχιλλέα, τον Λεωνίδα, τον Καραϊσκάκη, τον τρελό Κανάρη ή τον Βενιζέλο και τον Καποδίστρια; Γιατί δεν μας περνάνε τέτοιες σκέψεις απ το μυαλό; Ή μήπως ήταν ποτέ οι καιροί πιο εύκολοι ή πιο δύσκολοι; Γιατί δεν ακούω τέτοιες σκέψεις; Μόνο μοιρολατρία ή τυχοδιωκτισμός. Ή κυνισμός και ειρωνία. Ή δογματισμός και μισαλλοδοξία. Ποιός είναι διατεθημένος να γίνει ακροβάτης στο τεντωμένο σύρμα από δω ως απέναντι; Και να περάσει απέναντι όπου αυτός θέλει. Αυτά να βλέπουν τα παιδιά κι οι νέοι, ήρωες των προσωπικών τους Ονείρων. Γιατί δεν υπάρχουν άνθρωποι που φανατικά θρήσκοι με τον προσωπικό τους δρόμο; Κάθε σκέψη, κάθε υποψία κριτικής και άποψης πείραμα στο σώμα και την ψυχή, στον προσωπικό δρόμο; Με τους άλλους απλή ευγένεια. Κατανόηση μόνο για τα όνειρα των άλλων. Υποστήριξη στο όνειρο του άλλου. Με τις αδυναμίες ας τα βγάλει πέρα ο καθένας μόνος του. Στο καλό φίλε μου, εγώ πάω το δρόμο μου! Θα τα πούμε στην επόμενη διασταύρωση, εάν τα καταφέρεις. Μακάρι να τα καταφέρεις!
