Σκέψου αυτό. Πόσοι άνθρωποι σε αυτή τη χώρα αλλά και σε όλο τον πλανήτη που δεν είναι καλά και θέλουν να φτιάξουν το σώμα τους, ή ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή από αυτή της οικογένειάς τους και των ανθρώπων του περιβάλλοντος, με άλλα λόγια ονειρεύονται οτιδήποτε ξεπερνάει αυτό που έχουν μάθει από παιδιά και βλέπουν γύρω τους είναι διατεθειμένοι να ξυπνούν κάθε μέρα και να πηγαίνουν στο γυμναστήριο, σε μια σχολή ή την πρωινή διαδρομή με τα πόδια για φυσική κατάσταση και να υποβάλλουν τον εαυτό τους στη συνεχή αντιξοότητα κόντρα στη συνήθεια και στις ανέσεις με συνέπεια χωρίς άμεσα αποτελέσματα;
Θα έλεγα ότι μάλλον λιγότερο από το 5% των ανθρώπων είναι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό. Βλέπεις, η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινάς να αθλείσαι ή πηγαίνεις κάπου για να μάθεις κάτι σημαντικό για σένα, για να επισκευάσεις το σώμα σου ή την διάθεσή σου με χορό, είτε πηγαίνεις το πρωί, είτε πηγαίνεις το απόγευμα, δεν πρόκειται να δεις άμεσα αποτελέσματα.
Και έτσι αυτό που κάνει η γυμναστική, η γιόγκα ο χορός, το τραγούδι είναι ότι στη πραγματικότητα σε μαθαίνει την ήρεμη ικανοποίηση της μακροπρόθεσμης ανάπτυξης και της αργής εξέλιξης σε αντίθεση με την παρορμητική εκτόνωση της άμεσης ικανοποίησης των ανέσεων και των απολαύσεων.
