Όλοι αντιλαμβάνονται ή έστω διαισθάνονται πως κάτι δεν πάει καλά με τον κόσμο.
Κάποιος κατακλυσμικός κίνδυνος φαίνεται να τον απειλεί, σαν σκιά που παραμονεύει στον ορίζοντα. Ή σαν κύμα που αυξάνει σε όγκο με ό,τι στερούνται οι άνθρωποι καθημερινά. Σαν ένα σκοτάδι που πλησιάζει, με τη μια κρίση να διαδέχεται την άλλη όπως ένας ιός ή μια αλυσιδωτή αντίδραση• πραγματική πανδημία. Ενας ιός μετάλλαξης που έχει εξαπλωθεί και ή βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση ή εμείς δεν έχουμε ακόμα τα κριτήρια με τα δικά μας αισθητήρια να τον αντιληφθούμε, να τον περιγράψουμε και να τον ονομάσουμε.
Είναι ο πολιτιστικός μας κώδικας που βρίσκεται σε εξέλιξη. Επίκειται μετάλλαξη πολιτισμού. Σαν να αναδύεται μια νέα κοινωνικοπολιτιστική Νοημοσύνη. Όχι όμως μέσα από τις προγραμματιζόμενα αυτοδίδακτες τεχνολογίες που παρακολουθούν και ελέγχουν τι κάνει και τι σκέφτεται ο άνθρωπος του οποίου έχει αποκωδικοποιηθεί το γενετικό και το ψυχολογικό υλικό, αλλά μέσα από έναν νέο ανθρώπινο νου που αποκτάει πρόσβαση στο ενοποιημένο και ενοποιητικό πεδίο που διαισθητικά ήδη προβλέψαμε με τον όρο σύμπαν. Ένας νέος, πιο ανεπτυγμένος Άνθρωπος θα συμμετέχει καθολικά, ενεργά και υπεύθυνα στην δημιουργία του κόσμου, αφού τα συμπτώματα της δημιουργικής του ασυνειδησίας έχουν τελικά πυροδοτήσει την αφύπνιση της ορθής του κρίσης. Παλιά το ορθό ήταν το συγκεκριμένο, το ρητό και το δεδομένο. Όλα έμοιαζαν προαποφασισμένα και απλά. Δεν υπήρχε λόγος για εγρήγορση του νου παρά μόνο σε κατάσταση πολέμου. Γι'αυτό και ο πόλεμος ήταν η πιο ριζοσπαστικά δημιουργική στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας. Κι οι άνθρωποι είχαν ουσιαστικά ένα ιδανικό. Την ελευθερία να είναι ζουν ήσυχα με τα δεδομένα ήθη και τα έθιμα των προγόνων τους, στα πλαίσια της ταυτότητας της φυλής τους ή του έθνους τους. Και πάλευαν γι'αυτήν, δίνοντας και το αίμα τους για να τα προστατεύσουν ή να τα παρέχουν στους απογόνους τους. Αυτό αποκαλούσαν ελευθερία.
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν αλλάξει και είναι διαφορετικά. Αλλού άνθρωποι παράτησαν την υπεράσπιση της παραδοσιακής τους ταυτότητας αλλά πληρώνουν το τίμημα της ψυχική τους ισορροπίας ενώ ψάχνουν μάλλον απεγνωσμένα για νέο νόημα και σκοπό ζωής. Αλλού άνθρωποι αντιστέκονται σαν να διακυβεύεται η ύπαρξή τους και προσκολλούνται στην ταύτιση με τις παλιές δοξασίες και την παράδοση των προγόνων, και όσοι δεν έχουν πρόσβαση λόγω σοβαρής δυσλειτουργίας της οικογένειας ψάχνουν να βρουν ρίζες αλλού.
Είναι βέβαιο ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα μιας επανεκκίνησης.
Είτε ακολουθώντας την ξεθωριασμένη πεπατημένη της ταύτισης με το άγονο που οδηγεί στο φόβο και στο πανικό, λόγω στειρότητας πνευματικότητας, αφήνοντας άλλους να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν τον Νέο Κόσμο σαν εκκολαπτήριο συνηθειών. Είτε παίρνοντας τον δρόμο της επίγνωσης της αλήθειας μέσω αυτογνωσίας και αυτοποίησης για να συμμετέχουμε ενεργά στην επόμενη μέρα της Κοσμογονίας ώστε να μπορούμε αργότερα να λέμε περήφανοι:
Βλέπετε, μαζί τα κάναμε!
Μαζί τον φτιάχνουμε καθημερινά έναν κόσμο, στο πρότυπο ενός οργανικού και βιώσιμου οικοσυστήματος ποικιλόμορφων τόπων, σε αρμονία με τις τοπικές συνθήκες και την μοναδικότητα των ανθρώπων που ζουν σε τόπους της αρεσκείας τους σύμφωνα με την φάση και το στάδιο της φυσιολογικής τους εξέλιξης. Όπου ο κάθε άνθρωπος ενθαρρύνεται και υποστηρίζετε να παίρνει ενεργό μέρος με τις ιδέες και τα ταλέντα του στο Τοπικό Όραμα.
Η Παντοπία είναι η μια πολύ αισιόδοξη αλλά και ρεαλιστική απάντηση στην καθολική πολιτιστική κρίση πολιτικής ορθοδοξίας και ψυχικής διαταραχής.
Χρειάζεται όμως να θέσουμε εμείς οι ίδιοι τις βάσεις για τον κάθε Τόπο μας. Για να γίνει αυτό πρέπει να μεταμορφωθούμε ψυχολογικά για να μπορεί να εξελιχθεί η νοοτροπία μας.
Στο Τόπο μας προτείνουμε ένα ολιστικό μοντέλο σωματοψυχικής ανάπτυξης που βασίζεται στις αποτελεσματικές αρχές του 'ουδέτετου σώματος' όπως καλλιεργείται για το θέατρο, του 'ουδέτερου πνεύματος' όπως καλλιεργείται για τον ανοιχτό και γόνιμο διαλόγο ή για την γόνιμη διπλωματία. Όχι σαν αυτοσκοπός ουδετερότητας αλλά στα πλαίσια της απελευθέρωσης από στερεότυπες συμπεριφορές, εμμονές, ιδεοληψία, προκατάληψη και ψυχαναγκασμό, και της ανάδυσης και εκδήλωσης του Εαυτού της Ακεραιότητας. Μέσω αυτογνωσίας και αυτοποίησης.
Το πρώτο βήμα είναι η ανάληψη προσωπικής ευθύνης. Και εξάσκηση ανά Τόπους.
Αν συμφωνείς ότι το να λύνεις τα προβλήματα είναι πιο ωφέλιμο για σένα και την ζωή σου προχώρα. Αλλιώς στην ευχή του Θεού!
Εάν συμφωνείς πως τα προβλήματα που πρέπει να μάθεις να λύνεις είναι καταρχήν και καταρχάς τα δικά σου, προχώρα. Εάν διαφωνείς, στην ευχή!
Εάν συμφωνείς πως πρέπει να μάθεις να λύνεις όλα τα προβλήματα που έχεις, συνέχισε, αλλιώς στο καλό!
Εάν συμφωνείς πως για να αρχίσεις να λύνεις προβλήματα πρέπει να τα βάλεις σε μια σειρά, συνέχισε, αλλιώς στο καλό!
Εάν συμφωνείς πως για να τακτοποιήσεις την ζωή σου πρέπει να τακτοποιήσεις και να λύσεις ΌΛΑ σου τα προβλήματα, προχώρα, αλλιώς στο καλό!
Εάν συμφωνείς πως η ζωή σου δεν έχει λιγότερα προβλήματα όταν δεν κάνεις τίποτα, όταν μένεις ακίνητος, και περισσότερα όσο περισσότερο κινείσαι και κανείς πράγματα, τότε προχωρά. Αλλιώς στο καλό!
Εάν συμφωνείς πως η ζωή έχει το νόημα που της δίνεις εσύ, από όπου και εάν πήρες της ιδέες, τότε προχώρα. Αλλιώς... ξέρεις εσύ.
Εάν συμφωνείς πως οι καλύτερες ιδέες για την ζωή σου αντιστοιχούν σε αυτό που σε συγκινεί περισσότερο, άρα, σε ενεργοποιεί περισσότερο, σε δραστηριοποιεί με φυσικό τρόπο περισσότερο, τότε προχώρα. Αλλιώς αντίο!
Εάν τα έχεις ήδη συνειδητοποιήσει όλα αυτά προχώρα! Αλλιώς στο καλό και στην ευχή του Θεού!
Συγχαρητήρια, ξεβολεύτηκες!
Είσαι έτοιμη/ος να αναλάβεις την ευθύνη για την ζωή σου αντί να την περιορίζεις στο χώρο που σου παρέχει η ουδετερότητα, στις περιοχές και στις διαδρομές που αποφεύγουν τα προβλήματα, και στην τύχη.
Εάν έχεις αποφασίσει να αναλάβεις την απόλυτη προσωπική ευθύνη για την ζωή σου και την εξέλιξή σου, τότε καλωσήρθες στον Τόπο ετούτο!
Το να έχεις στη διάθεσή σου σε όλα τα στάδια της αυτογνωσίας, της εύρεσης νοήματος και σκοπού, του σχεδιασμού και της δημιουργίας στόχων, της επίλυσης προβλημάτων, της εύρεσης λύσεων, της επιλογής αποφάσεων τις καλύτερες ιδέες από όλες τις πηγές γύρω σου είναι κάτι εξαιρετικά ισχυρό. Από κει και πέρα δεν θα πρέπει να είναι μεγάλο άλμα για να δεις ότι το να δίνεις στους ανθρώπους το δικαίωμα να βλέπουν τα πράγματα από μόνοι τους είναι καλύτερο από το να τους αναγκάζεις να βασίζονται σε πληροφορίες που επεξεργάζονται άλλοι γι' αυτούς. Είτε αυτό γίνεται άλλου, είτε αυτό έγινε στο παρελθον. Τι θέλω να πω. Επειδή το νευρικό σύστημα είναι σχεδιασμένο να κάνει οικονομία ενέργειας για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ουσιαστικά αναγνωρίζοντας ως μοναδική έκτακτη ανάγκη την απειλή της επιβίωσης, και επειδή γι'αυτό έχει σχεδιαστεί να εκτελεί μόνο ρουτίνες ασφαλούς δράσης, ο άνθρωπος τείνει να μάθει πρώτον ό,τι κάνει η αγέλη και ό,τι του εξασφαλίζει μια σίγουρη και σταθερή θέση σε αυτήν, και δεύτερον να κάνει τα ίδια και ίδια, αναπτύσσοντας συνήθειες, καθημερινές ρουτίνες ή κατά το λογιότερο να εκτελεί τελετουργικά και να ανταμοίβεται από την ικανοποίηση που του παρέχουν οι νευροδιαβιβαστές της αναγνωρισιμότητας και της οικειότητας. Έτσι κατάφερε να φτιάξει οικισμούς και κοινότητες με βάση κοινές συνήθειες, ήθη και έθιμα. Αυτό φυσικά περιόριζε την ανάπτυξη του δυναμικού των μελών της κοινότητας και της τοπικής κοινωνίας. Για να πάει ο άνθρωπος παραπέρα έπρεπε να ανακαλύψει νέους τρόπους. Ο άνθρωπος έμαθε να μετακινειται και να ιδρύει αποικίες ή να μεταναστεύει και να προσαρμόζεται σε νέα δεδομένα από συνήθειες, γεύσεις, καιρό, ήθη και έθιμα. Εκεί ανακάλυψε ο άνθρωπος πως μπορεί να προσαρμοστεί και μετά από την παιδική ηλικία σε νέα δεδομένα. Ειδικά με το που ξεπέρασε τα στενά πλαίσια της απόλυτης συλλογικής αρχής, της ορθοδοξίας και της ευλάβειας έμαθε να ερευνά και να ανακαλύπτει. Σήμερα έχει ο άνθρωπος αγγίξει τα όρια της επαφής και επικοινωνίας ανάμεσα σε όλους τους διαφορετικούς τόπους αυτού του πολιτιστικού χαρακτήρα, του μοντέλου που σκιαγραφήσαμε παραπάνω. Μόνο μια αναβάθμιση πολιτιστικού χαρακτήρα μπορεί να επιτρέψει εξέλιξη του ανθρώπου που δεν πρόκειται να αποβλακωθεί και να αφανιστεί λόγω ανέσεων.
Όταν έχει χαρακτεί από την πορεία ένας δρόμος χοντρικά δύο δυνατότητες υπάρχουν. Μπροστά ή πίσω. Εξέλιξη ή οπισθοδρόμηση και μαρασμός. Και η στασιμότητα μαρασμός είναι. Η εξέλιξη της πληροφορίας και της επικοινωνίας είναι η μεγιστοποίηση. Η μεγιστοποίηση της πληροφορίας είναι η διαφάνεια.
Η ριζική διαφάνεια αναγκάζει τα ζητήματα να βγουν στην επιφάνεια, ιδιαίτερα τα προβλήματα, και πιο δυσάρεστα, που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι. Στην επιφάνεια όμως βγαίνει και ο τρόπος με τον οποίο τα αντιμετωπίζουν, ο οποίος συνήθως χαρακτηρίζεται από την ίδια νοοτροπία που τα δημιούργησε. Με την αλήθεια που αναδεικνύει η ριζική διαφάνεια ανοίγει σιγά σιγά και ο δρόμος που επιτρέπει σε κάθε ομάδα, σε κάθε κοινότητα, σε κάθε κοινωνία να λειτουργεί ταυτόχρονα σαν οργανισμός και σαν οικογένεια που αξιοποιεί τα ταλέντα και τις γνώσεις όλων των μελών της για την επίλυση των προβλημάτων τους.
Τελικά, για τους ανθρώπους που θα γεννηθούν σε αυτό το κλίμα όπως και για αυτούς που θα το συνηθίσουν, το να ζουν σε μια κουλτούρα ριζικής διαφάνειας και ειλικρινούς έκφρασης είναι πιο άνετο από το να ζουν στην ομίχλη προγραμματισμένων δηλώσεων και αποφάσεων κεκλεισμένων θυρών, και να μην ξέρουν τι συμβαίνει και να μην ξέρουν τι πραγματικά σκέφτονται οι άνθρωποι που τους έχουν αναθέσει να σκέφτονται και να αποφασίζουν γι'αυτούς.
Όποιος όμως αποφασίζει καθημερινά να αναλάβει την ευθύνη για την ζωή του χρειάζεται έναν Τόπο και ένα Όραμα για να ανάπτυξη και να αναδείξει τα ταλέντα του. Και σταδιακά να ολοκληρώσει την συγκρότηση του ακέραιου Εαυτού του. Γι'αυτό εμεις επιλέγουμε στον Τόπο μας ένα ολιστικό μοντέλο που βασίζεται σε μαθήματα αντίληψης της Μεθόδου Τάλμι μέσω του σώματος, σε προπονήσεις στη βάση της πολεμικής τέχνης του Αϊκίντο, και στην ενεργή συμμετοχή σε ομάδα συνειδητότητας με ριζική ειλικρίνεια και ριζική διαφάνεια.
Παρέχουμε στον εαυτό μας και στον καθένα που θέλει να αλλάξει για να εξελιχθεί προπονήσεις επί τάπητος αλλά υιοθετούμε την αρχή της καθημερινής άσκησης και την συνθήκη των άπειρων επαναλήψεων της καθημερινής ζωής του καθενός (αρχή του ντο).
Εάν κάθε Δευτέρα κάνεις τα ίδια με την προηγούμενη Δευτέρα, τότε ζεις μόνο μια βδομάδα. Εάν την Δευτέρα ανεβάζεις συνειδητότητα, πηγαίνεις πιο πέρα, τότε μόνο ζεις κάθε μέρα...
🎼
Όταν ζεις τη κάθε μέρα, μπορείς να σχεδιάσεις, να βάλεις στόχους για να πετύχεις ό,τι έχεις πραγματικά σκοπό. Εάν εξαντλείς όλες σου τις δυνατότητες, θα αναπτύσσεσαι συνεχώς, έτσι που θα εκδηλωθεί αβίαστα ο ακέραιος και ενιαίος σου Εαυτός. Ο γνήσιος και ειλικρινής Εαυτός υπερβαίνει τα όρια και τα καλούπια του Εγώ, τις στερεότυπες συμπεριφορές, απόψεις, γνώμες, νόρμες και φόρμες, πεποιθήσεις της επαγγελματικής και πολιτιστικής σου ταυτότητας.
