Η πολεμική τέχνη βασίζεται στην προσομοίωση πολεμικής σύγκρουσης. Πρόκειται για συνθήκες όπου τηρούνται τα απολύτως απαραίτητα πρωτόκολλα πολιτισμού, από κοινού. Όπως ο πόλεμος είναι στην βάση του αναθεωρητικός έτσι και η πολεμική τέχνη σχετίζεται με την αναθεώρηση. Πως μπορείς άλλωστε να περιμένεις να βγει ένα διαφορετικό αποτέλεσμα όταν κάνεις τα ίδια και τα ίδια; Υπάρχουν τρεις μεγάλες αρτηρίες που οδηγούν σε αλλαγές στη ζωή. Είναι η Βία, η Ανάγκη και η Επίγνωση.
Με την βία, θες δεν θες, υποτάσσεσαι ή συνθηκολογείς. Λόγω ανάγκης προσαρμόζεσαι και συνηθίζεις. Η επίγνωση είναι η πιο ευγενής οδός προς την αλλαγή και την πρόοδο. Και τα τρία συνδέουν το άτομο με το περιβάλλον του.
Στην πολεμική τέχνη γίνεται αναπαράσταση καταστάσεων με άμεσες συνέπειες. Γι αυτό και βοηθάει πολλά άτομα να ανακαλύψουν τα εργαλεία που έδωσε η φύση στον άνθρωπο για να καλύπτει τις ανάγκες του, για να προστατεύεται από επιθέσεις και κινδύνους, για να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που του επιτρέπουν να μοιράζεται τις αξίες του και τα αγαθά του χωρίς τον φόβο της επιβίωσης.
Ο πόλεμος συνδέεται με την επιβίωση, η πολεμική τέχνη συνδέεται με τον φόβο της επιβίωσης και με συμβάσεις που κατασκευάζει ο άνθρωπος στο περιβάλλον του για να νιώθει ασφαλής.
Ο πόλεμος αναθεωρεί και επαναδιαπραγματεύεται συμμαχίες, συνθήκες και συμβάσεις ασφαλείας ανάμεσα σε μεγάλες ομάδες και κράτη. Η πολεμική τέχνη καταφέρνει με την προσομοίωση πολέμου να αναθεωρήσει προσωπικές συνθήκες όπως συνήθειες και συμπεριφορές που βασίζονται σε λανθασμένες εντυπώσεις ή "ξεπερασμένες αντιλήψεις" για την ερμηνεία των δεδομένων. Όταν το σώμα είναι αναλφάβητο αυτό έχει συνέπειες αναλφαβητισμού και στο πνεύμα, στην ψυχολογία, στην συμπεριφορά, στον τρόπο ζωής, και, κατά συνέπεια, στη ζωή του καθενός.
Όπως στο πόλεμο έτσι και στην πολεμική τέχνη ο άνθρωπος μπαίνει στη σκηνή, στο θέατρο, στο δράμα και συμμετέχει στα δρώμενα με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του. Είτε πρωταγωνιστεί, είτε δευτεραγωνιστεί, όταν δεν ζει σαν κομπάρσος είναι αγωνιστής. Ηθοποιός σημαίνει αγωνιστής για το φως. Αυτό διδάσκουν οι μάχες. Ο αγωνιστής μάχεται για να μην πεθάνει άδοξα, άχαρα, ανώφελα. Όπως στον πόλεμο έτσι και στην προσομοίωση πολέμου ο άνθρωπος αναβιώνει τις συνθήκες εκείνες που επιβάλλουν να αναλάβει την ευθύνη για την ζωή του πρώτα από όλα και μετά να υπηρετήσει έναν μεγαλύτερο από το Εγώ του σκοπό. Αυτό μοιάζει με το να ζωγραφίζει κάνεις δυο-τρεις ή τέσσερις κύκλους γύρω από ένα ένα σημείο, γύρω από την ουσία. Κύκλοι που ρυθμίζονται μέσα από αγώνες ή μάχες τείνουν να είναι ομόκεντρα γύρω από την περιοχή υψίστης σημασίας και ταλάντωσης.
Αυτό μοιάζει με ξεκάθαρους στόχους μετά από αυστηρή αξιολόγηση.
Οι μάχες κι οι αγώνες ή η συμβολική αναπαράσταση αυτών βοηθούν τον άνθρωπο να αναθεωρήσει τις απόψεις και τις αντιλήψεις του για τα δεδομένα. Επιτρέπουν στους ανθρώπους με την κατάλληλη εκπαίδευση να επανακινήσουν την ζωή τους μέσα από το ξεκαθάρισμα των ζωνών συνάφειας γύρω από τον σαφή και αδιαπραγμάτευτο σκοπό της πιο ενδόμυχης αξίας ή αλήθειας τους.
